آبروی حسین به کهکشان می آرزد 

یک موی حسین بر دو جهان می آرزد 

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست 

گفتا که حسین بیش از آن می آرزد

هر چه

در زندگـی بـرای هـر آدمی ،

از یکــ روز ، از یکــ جـا ، از یکــ نفــر به بعـد ،

دیگـر هیـچ چیـز مثـل قبـل نیست ،

نـه روزهـا ، نـه رنگهـا ، نـه خیابانهـا ...

نه

نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

تمام...

تمــــــام شعرهايم در وصف نيامدنت است !
اگـــر روزي . . .
نـاگـهان . . .
ناباورانــــه سر برسـي . . .
از شاعر بودن . . .
استعفا ميدهم . . .
نقــــــاش ميشوم. . .
و تا ابــــد نقش پـــرواز مــيکشم